 |
در روایات شاهدیم که کوفیان بیش از دوازده هزار نامه برای امام حسین نوشتند و خواستار آن شدند که امام را در کوفه دریابند ،
با این حال امام از درک اینکه این رفتن به شهادت منجر می شود غافل نبود ، امام حتی میدانست که محل شهادتش چه نام دارد ، میدانست کسی که او را به شهادت می رساند چه نام دارد ، ولی آیا تا به حال اندیشیدید که چرا امام دعوت کوفیان را پذیرفت ؟؟
کسانی که جرعه ای عقل دارند این را درک خواهند کرد که امام حسین یک تنه آن قدر نیرو داشت که بتواند تمام لشکر یزید را نابود کند ، ولی آیا شما تا به حال به این فکر کردید که چرا این کار را نکرد ؟
حضرت ابراهیم قرار بود فقط فرزند دلبند خود اسماعیل را در راه خدا ذبح کند ، ولی امام حسین دارای چه مقام و منزلتی بود که فرزندان و برادر و اقوام و خود را در راه خدا ذبح کرد.
ما عزاداران حسینی آیا تا به حال اندیشیده ایم که چرا امام اینکار را کرد ؟
چرا خداوند روز تاسوعا و عاشورا را برای آیندگان رقم زد طوری که تا ابد یادمان بماند امام حسین برای چه کشته شد؟ چه کسی او را کشت؟
با کمی اندیشه معنای واقعی قیام حسین "علیه السلام " را درک کنیم.
بدانیم چه کسانی حسین را کشتند چه خصلتهایی داشتند ، حر را نمادی برای توبه کنندگان قرار داد ، تا بدانیم که با یک تصمیم خیلی ظریف از آتش سوزان جهنم به باغهای سر سبز بهشت پناه خواهیم برد.
آیا این تفکر درست است که قمه زنی کنیم و بر خود زخم هایی وارد کنیم تا بگوییم دوستدار امام حسینیم؟
آیا درست است با درآمدی که از راه حرام به دست آمده برای امام حسین احسان کنی؟ به نظرت امام حسین به احسانت نیاز دارد؟ یا خونش را ریخته تا بفهمی که مال یتیم را نباید خورد ، نباید در بیت المال تصرف کنی ، باید خمس و زکات دهی تا مالت را حلال کنی.
آیا درست است طبل و دهل برداریم و بکوبیم و به سبک هندی و استانبولی و ترانه های غیر شرعی نوحه سرایی کنیم و مدعی این باشیم که عزادار امام حسینیم؟
آیا درست است که با حجاب زننده و با آرایش غلیظ در جلوی چشم نامحرمان قرار بگیریم و در کوچه ها با این حالت شرم آور به تماشای مردان نامحرم بایستیم و ادعا داشته باشیم دلمان با حسین است؟
یا برای رو کم کنی اقوام و همسا یه ها یک ماه مانده به محرم روزهای خونین ، روزهایی که عزیز دل فاطمه سرش از بدنش جدا شد ، سفارش ظروف گران قیمت دهیم برای سفرهای نذریمان و انواع لباسهای زینتی برای مجالس مثلا عزاداری امام حسین تهیه کنیم تا کور کنیم چشم فک و فامیل را؟
آیا اینها هستند سیره ی اهل بیت؟ اینها هستند علت قیام امام حسین و یارانش؟
به نظرتان این کارها، اعمال دشمن اهل بیت هست یا دوستداران اهل بیت؟
کاش آن قمه هایی که می زنید و دیه برای خود وارد میکنید فرق سرتان را نصف کند تا بمیرید و با آبروی حسین و دوستداران او اینطور بازی نکنید ، کاش موقع آرایش که برای نامحرم میکنی سوز دل فاطمه سینه ات را می سوزاند تا می فهمیدی با این کارها چطور دل زینب را به درد می آوری...
ولی از گفتن این کاش ها صرف نظر میکنم و از خدا با خواهش و تمنا می خواهم هدایتتان کند و حر را الگوی خود قرار دهید و توبه کنید.
بد جور با اهل بیت در افتادید.
این است اثرات نان حرامی که بر سفره ها پهن می شود.
این حرفها را در ایام محرم می زنم تا شاید از خون علی اصغر شرم کنید و توبه کنید.
شما که حق مردم را می خوری ، به بهانه ی گرانی دلار گرانفروشی میکنی ، تو که کم فروشی میکنی ، وقتی حرف از خمس و زکات به میان می آید خود را فقیر می نامی. حواست باشد به لشکر یزید پیوستی یا با امام حسینی؟
وقتی حرف از دو رکعت نماز خواندن می شود می گویی خدا به نمازت نیازی ندارد ولی تا ساعت 2 شب می توانی به نام عزاداری حسین در کوچه ها آواره باشی و چشمت دنبال ناموس مردم باشد ؟
حسین این را می خواهد؟
کاش حداقل تلاش کنیم ماه محرم یک خصلت بد را از خود دور کنیم و یا یک خصلت زیبا را در خود پرورش دهیم ، باور کنید این کار ارزشمند تر است در نزد ائمه.
و در آخر دعا میکنم تا ما همه ی دوستداران واقعی اهل بیت به جمع شیعیان اصل بپیوندیم و عاقبت بخیر شویم.
والسلام
